Turizm Girişimciliği Nedir?
Turizm girişimciliği disiplinler arasıdır ve sosyoloji, antropoloji, psikoloji, ekonomi ve coğrafyanın yanı sıra, kırsal sosyoloji, girişimcilik, turizm, cinsiyet ve aile çalışmaları, küçük, mikro ve orta ölçekli işletmeler, bölgesel kalkınma ve sürdürülebilirlik gibi birçok çeşitli alanı kapsamaktadır. Turizm girişimciliği dünya genelinde ülkeden ülkeye farklı yorumlanmaktadır. Kimileri turizm girişimciliğinin sürdürülebilir olması için çeşitlendirilebilir fayda sağlaması gerektiğine inanırken, kimileri de kişilerin seçim özgürlüğünü kısıtlayarak tek bir paydada bu kişileri buluşturur. Genel kabul görmüş tanımıyla ise girişimcilikten farklı olarak turizm girişimciliği, faaliyet gösterdiği turizm sektöründe çeşitli kültürel farklılıkların tek bir potada eritilerek tek bir doğru temsil ve anlayışta bütünleştirmeyi amaçlamaktadır.
Girişimcilere yeni bir girişim başlatırken gereken ne varsa turizm girişimcileri içinde gereklidir. Turizm girişimciliğinde başarıyı yakalamak ve turizm sektöründe üstün performans göstermek için risk sermayesi mevcudiyeti, deneyimli girişimcilerin katılımı, tedarikçilerin ve müşterilerin veya yeni pazarların erişilebilirliği, uygun hükümet politikaları ve diğer turistik tesisler ve ulaşım vb. destek hizmetleri, arazi mevcudiyeti ve yapısı, nüfus, iş gücü piyasası ve maliyet analizi vb. çevresel koşulların optimum seviyede olması gerekmektedir. Kısaca turizm girişiminin başarısı en temelde tesisin konumlandığı çevre şartları ile yakından ilgilidir.
Turizm girişimciliği, doğası gereği fazlaca belirsizlik ve riski beraberinde getirmektedir. Gelişmekte olan birçok bölgede turizm girişimciliği özellikle yerel halk için önemli bir geçim kaynağıdır. Turizm girişiminin çevre dinamikleri hakkında yeterli ve gerçek bilgi edinmek, hem turizm girişimcisinin ortaya çıkan bir fırsatı algılamasını kolaylaştırmakta hem de bu fırsatın uygulanabilirliğini test etme aşamasında onu doğru sonuca ulaştırmaktadır. Örneğin, ticari bankalar, mikro turizm girişimcileri zayıf teminatlar gösterdiği için genellikle onlara kredi vermekten kaçınmaktadırlar. Dolayısıyla öz sermaye sahibi olmayan turizm girişimcileri, risk sermayesine başvurarak kendilerini güvence altına alma yoluna gitmektedirler. Tabi bu durum mikro turizm girişimcilerinin başvurdukları sosyal ağlara güvenme zorunluluğunu da beraberinde getirmektedir. Eğer başvurulan sosyal ağ, mikro turizm girişimcinin ihtiyaçlarını karşılamak için gereken finansal kaynağa sahip değilse ve turizm girişiminin ayakta kalması çok mümkün olmayacak ve bir süre sonra kapanacaktır.
