Son yazımda bahsettiğim Endüstri 1.0, üretimin makineleşmesi hakkındaydı. Bu sefer Endüstri 2.0’a değineceğiz, bu da kısaca “üretimin serileşmesi” olarak anılmaktadır.
Biraz daha açacak olursak, Endüstri 1.0 ile 2.0 arasındaki fark; hammadde ve enerjide meydana geldi. Demir yanında çelik ve farklı kimyasallar, enerji olarak ise buhar ve kömür yerine çoğunlukla petrol ve elektrik kullanılmaya başlandı.
Bu döneme damga vuran olay ise otomobillerde seri üretime geçmek oldu, bunu daha ayrıntılı olarak açıklayacağım. Endüstri 2.0 elektrik gücüyle çalışan makineler ile seri üretimi ve iş bölümünü içermektedir.
Endüstri 2.0 Seri Üretim Fikrinin Doğuşu
Henry Martin Ford (1863-1947) bu tip üretim fikrini ilk olarak Amerika’nın Chicago eyaletinde bir mezbahada gördü. Bu sistemde hayvanların tek raylı bir sistem üzerinde asılı iletildiğini gördü ve bu sistemi otomobil üretim hatlarında uygulayarak, üretim sistemlerinde yeni bir devri açmış oldu.
Bu sistemi 1903 yılında Ford Motor Company olarak kurduğu şirketinde seri imalat bandında otomobil üretimine başlamıştır. Bu üretim tekniği Endüstri 2.0 olarak anılmakta olup dünyada üretimin yapı taşını oluşturmaktadır.
Endüstri 2.0 Yapılan çalışmalar:
Frederick Winslow Taylor (1856-1915)
Endüstriyel verimliliği artırmak için sistematik bir şekilde çalışan ilk kişi olarak bilinmektedir. Yaptığı çalışmalar Endüstri 2.0 dönemine fazlasıyla katkıda bulunmuştur, bunlar şu şekildedir:
· 1900 yılında çeliğin işlenmesi amacıyla kullanılan ve kendi ismini verdiği Taylor-White yüksek hızlı takımlarını işleme yöntemini ortaya çıkardı.
· İşletme Yönetimi’nin babası olarak kabul edilir. Taylor’un çalışmaları ve geliştirdiği Bilimsel Yönetim ilkeleri Endüstri Mühendisliği’nin temellerinden olmuştur.
1911 yılında yayınlanan “The Principles of Scientific Management” isimli makalesi ile iş yönetimi alanında ünlenmiştir. Bu son eserinde belirttiği birçok önemli ilke ile beraber fikirlerinin tamamına “Taylorculuk” denilmektedir.
William Edwards Deming (1900-1993)
Seri üretimin devamında oluşan bir diğer çalışma kalite yönetimidir. Bu konudaki çalışmaların öncüsü ise William Edwards Deming’dir. Deming’in yaptığı çalışmalar, günümüzde kalite yönetim sistemlerinin temelini oluşturur.
Kalite yönetiminde 3 basamak olduğunu söyler ve bunlar şu şekildedir:
· Derin bilgi sistemi
· PUKÖ çevrimi (Planla-Uygula-Kontrol et- Önlem al)
· 14 nokta ilkesi
1. Ürün ve hizmetin iyileştirilmesi için amaçlarda süreklilik yaratın.
2. Yeni felsefeyi benimseyin.
3. Kitlesel denetime bağlı kalmaya son verin.
4. Sadece fiyat etiketi üzerinden iş görme uygulamasına son verin.
5. Üretim ve hizmet sistemini sürekli olarak geliştirin.
6. Eğitim programları oluşturun.
7. Liderlik oluşturun.
8. Korkuyu uzaklaştırın.
9. Çalışanların bölümleri arasındaki engelleri yıkın.
10. İşgücü için slogan, ders ve hedef oluşturmaktan vazgeçin.
11. Sayısal kotalardan vazgeçin.
12. Çalışanların mutluluk ve gururunu önleyecek olan engelleri ortadan kaldırın.
13. Etkin ve güçlü bir eğitim ve öğretim programı oluşturun.
14. Dönüşümü gerçekleştirmek için harekete geçin.
Son olarak yazımı Henry Forda ait bir söz ile bitirmek istiyorum. Bir sonraki yazım Endüstri 3.0 hakkında olacaktır. Takipte kalın ☺
